THE PRICELESS CORY AQUINO

The Gospel for today speaks about following Jesus Christ.. Jesus said: "If you want to follow me, DENY YOURSELF, take up your cross and FOLLOW ME." Reflecting upon this Word, I remember Tita Cory Aquino for her true and sincere following of Christ... She is a good example of living faithfully the "vocation within vocation". Her vocation to married life implies service-TRUE SERVICE. Unconditional Service... Authentic! Tita Cory's authentic following of Christ goes beyond not only in the realm of politics but in the realm of BEING CHRIST to others... She manifested a wise governance in the Philippines using her talents and skills... but not only that... she used her genuine faith to God as her framework of good governnance... Her virtue of humility, courage, simplicity and patience are so obvious to her actions... You cannot detect any hypocrisy nor superficiality in her actions and words... She is genuine... She is true... She is natural... She is priceless... and that's Tita Cory... (I was there, Tita Cory, during our fight in EDSA 2! Thanks for that memories!)

My 26th Birthday and Cory's Burial

AUGUST 5, 2009
Ritchie R. Fortus' 26th Birthday
at ang LIBING ni Madam President Corazon Aquino

THANK YOU GUYS!

To follow Him perfectly is ain't easy... Parang nadaan sa butas ng karayom... Pero that's the surest way... Mahirap nga lang pero siguradong makakarating ako sa Kanya... I'm not perfect! But, along the way He will be providing you graces to sustain you're needs - physical, spiritual, etc. There were lot of times that I complained... There were lot of times also that He is just patiently listening to my complains...

Before, I was so deeply in love with Honeybunch... It faded not totally, but partially... I am now courting my vocation, shall I say, to a "contemplative" patron... I don't know when will I get their sweetest "YESes"... 1 or 2 years from now... I don't know... I will wait 'til they answer me in prayer... (Hahaha... Ang lalim... Bawal ang di marunong lumangoy, baka malunod sa message!)

My love story with Honeybunch is a unique one. They taught me the way I should walk. But the problem is: I didn't follow the way I should walk. Am I stubborn? Perhaps... Maybe that time I was not ready to be serious about Honeybunch. I was too idealistic as if there were no space for real life situation... It is tantamount to say that "everything exist only in the mind"... That was my biggest mistakes in philosophy!

I forgot to relate myself in the real life situation... I was so fascinated and mesmerized by my "own religion"... That than which nothing greater can be conceived! But at last, "Somebody" found myself in the middle of nowhere who contributed a lot to redirect me again where am I supposed to stay or to live... THANK YOU guys in this 26 years of my journey on this earth!

A clean heart is a free heart. A free heart can love Christ with an undivided love in chastity, convinced that nothing and nobody will separate it from his love. Purity, chastity, and virginity created a special beauty in Mary that attracted God’s attention. He showed his great love for the world by giving Jesus to her.

There is a terrible hunger for love. We all experience that in our lives - the pain, the loneliness. We must have the courage to recognize it. The poor you may have right in your own family.
Find them.
Love them.

Before you speak, it is necessary for you to listen, for God speaks in the silence of the heart.

Give yourself fully to God. He will use you to accomplish great things on the condition that you believe much more in His love than in your own weakness.

Speak tenderly to them. Let there be kindness in your face, in your eyes, in your smile, in the warmth of your greeting. Always have a cheerful smile. Don't only give your care, but give your heart as well.

The more you have, the more you are occupied, the less you give. But the less you have the more free you are. Poverty for us is a freedom. It is not mortification, a penance.
It is joyful freedom. There is no television here, no this, no that. But we are perfectly happy.


I pray that you will understand the words of Jesus, “Love one another as I have loved you.” Ask yourself “How has he loved me? Do I really love others in the same way?” Unless this love is among us, we can kill ourselves with work and it will only be work, not love. Work without love is slavery.

Little things are indeed little, but to be faithful in little things is a great thing.

A sacrifice to be real must cost, must hurt, must empty ourselves. The fruit of silence is prayer, the fruit of prayer is faith, the fruit of faith is love, the fruit of love is service, the fruit of service is peace.

"Coke is Christ Our King on Earth"

Een blik achter je blik Coca-Cola

Jose P. Forture III is arbeider in de Coca-Colafabriek van Calamba op de Filippijnen. Niet zonder enige trots vertelt hij 'zijn' verhaal: het verhaal van een jarenlange vakbondstrijd voor een beter loon en betere sociale voorzieningen. Die hebben de arbeiders uiteindelijk gekregen, maar het is niet steeds 'fun' geweest. The Coca-Cola Company is een multinational en niet zomaar de eerste de beste. Met vijfenvijftig procent van de frisdrankmarkt in handen en vestigingen in 195 landen is het één van de grootste multinationals.
Vakbond is een vies woord voor een bedrijf dat zichzelf ziet als het prototipe van de vrije onderneming in een vrije wereldmarkt. Het adagium van Coca-Cola wordt mooi verwoord in 'The Romance of Coca-Cola' (1916): "Echt sukses komt nooit vanzelf; (...) vooruitgang kan enkel gerealiseerd worden door voortdurende strijd en hard en geduldig werken (...). Hiervoor is kreativiteit van het hoogste nivo nodig, moed die geen tegenslag aksepteert, koppigheid die elke tegenstand verslaat (...). En dat is het suksesverhaal van Coca-Cola.'

Het liberalisme dat de Coca-Cola Company zo hoog in de vaandel draagt, moet genuanceerd worden. De echte doorbraak voor het bedrijf was slechts mogelijk dankzij de tweede wereldoorlog en de enorme steun die het bedrijf kreeg van de Amerikaanse overheid. De verkopers van Coca-Cola kregen tijdens de tweede wereldoorlog een rang in het Amerikaanse leger. Zij moesten ervoor zorgen dat de Amerikaanse soldaten overal ter wereld voor vijf cent konden genieten van een gesubsidieerd flesje troost. Met militaire schepen werden de ingrediënten, de flesjes en de bottelmachines naar alle uithoeken van de wereld verscheept.
Onderspit

Coca-Cola veroverde de wereld. Coca-Cola is overal. Toen Martin Luther King vermoord werd, werd zijn weduwe Coretta per Coca-Colahelikopter overgevlogen. Bij de val van de Berlijnse muur werden de Oostberlijners getrakteerd op gratis Cola. En ook bij ons is Coca-Cola massaal aanwezig op elk kultureel en sportief gebeuren. De winstsijfers van het bedrijf zijn dan ook gigantisch. In 1993 realiseerde de multinational een nettowinst van 2,2 miljard dollar. De konkurrentie, vooral Pepsi, moet het onderspit delven. Coca-Cola drijft de omzet en het aantal vestigingen in de Oosteuropese landen en in Indië, traditioneel Pepsilanden, op. Ook in de Arabische landen herstellen ze van de boycot die ze na de Golfoorlog te verduren kregen. Landen als China, Ethiopië en Iran zetten nu ook hun grenzen open. "You can't beat the feeling".
Maar the Company heeft twee gezichten, vertelt José. Coca-Cola Calamba, waar José werkt, is een van de twee-entwintig colafabrieken op de Filippijnen. Dagelijks worden er 2.400.000 22 cl-flesjes geproduceerd. José P. Forture III: «De werkgeversorganisaties voeren in samenwerking met de Filippijnse overheid een goedkope arbeidspolitiek. De arbeiders worden slecht betaald. Ik verdiende in 1983 vijfentwintig pesos per dag (dertig frank). Eén kilo rijst kostte toen acht pesos. Wij hadden toen wel vakbonden maar die werkten mee met de direktie van de fabriek: wij noemen hen de gele vakbonden. Dat is de reden waarom we een geheime beweging startten onder de Marcosrepressie. Het moest geheim zijn anders zouden we bedreigd of ontslagen of opgepakt kunnen worden. We begonnen in 1983 met de hulp van de Kilusang Maya Uno (één-meibeweging), de meest progressieve vakbond.»
Pesos

«In februari 1987 waren er lokale vakbondsverkiezingen. Wij hadden met onze geheime militante vakbond voldoende kandidaten om de 'gele' te verdrijven. De verkiezingen waren voor ons een sukses. We wonnen alle vakbondsposities in het bedrijf, van president tot arbeidersvertegenwoordiging. Die vertegenwoordiging is erg belangrijk bij het opstellen van de Collective Bargain Agreement (CBA, te vergelijken met onze kollektieve arbeidsovereenkomsten). Op die manier konden wij onze eisen doordrukken.
In september '87 vonden de driejaarlijkse CBA-onderhandelingen plaats. Bij wet worden de minimumnormen voor werkomstandigheden vastgelegd. Wij vroegen loonsverhoging en andere tegemoetkomingen. In Calamba hebben we vier keer opnieuw moeten onderhandelen. Met als resultaat vijftig pesos loonsverhoging. We hadden er echter niet alleen een ekonomische, maar ook een politieke kwestie van gemaakt.
In september 1986, tijdens de eerste vrije verkiezingen in dit land, werd Cory Aquino tot president verkozen. Het volk stond achter haar want zij had de arbeiders meer sociale rechten beloofd, stakingsrecht bijvoorbeeld. Daar kwam echter niets van in huis. In '87 eisten de arbeiders een nieuwe loonsverhoging: tien pesos voor alle werkers. Ons loon was toen nog altijd niet voldoende om in onze primaire behoeften te voorzien. Toen de werkgevers op die eis niet wilden ingaan is er een grote nationale staking uitgebroken, waar ook wij aan deelnamen. Eén week lang lag het hele land plat. De direktie van onze fabriek nam na de staking repressiemaatregelen: al onze 265 vakbondsafgevaardigden en -leden werden ontslagen, ook ik. Wij hebben toen besloten om opnieuw te gaan staken. We hebben menselijke barrikades gevormd om ervoor te zorgen dat geen enkel colaflesje het bedrijf kon verlaten. We hielden de twee poorten bezet, vierentwintig uur op vierentwintig. En dat hebben we twee maanden volgehouden. Dat waren harde tijden. De militairen, die betaald werden door de direktie, vielen ons aan met geweerkolven en stormrammen. Er viel één dode aan de stakingspiketten. Tot drie maal toe werden mensen gevangengezet; maar toen ze weer vrijkwamen staakten ze onmiddellijk voort. Na twee maanden is er door tussenkomst van het ministerie van arbeid overeengekomen dat de 265 ontslagen vakbondsleden en -afgevaardigden terug aan het werk konden. De zestien afgevaardigden die de staking eigenlijk twee maanden lang hadden geleid, mochten de fabriek niet meer binnen. Ik was één van hen.»
Jeansbroek

«We mochten enkel op de halfmaandelijkse betaaldag binnen om ons loon te gaan afhalen. Op die manier trachtte de direktie van het bedrijf de lont uit het stakingsvuur te halen. We werden de toegang tot het bedrijf ontzegd.
Die boycot van de direktie, die ons toch moest blijven betalen, heeft twee jaar geduurd. Uiteindelijk was dat voor ons een goede zaak. In die twee jaar hebben wij ons beziggehouden met het uitbouwen en organiseren van onze vakbond. Vakbondsmensen werden opgeleid en getraind.
De rechten die de arbeiders in Calamba afgedwongen hebben, zijn niet min, vertelt José. «Ons loon bedraagt nu 330 pesos per achturendag, we hebben een veertigurenweek met extra betaling voor overuren en weekendwerk en vijftien dagen betaalde vakantie.» De arbeiders hebben recht op dertig dagen betaald ziekteverlof, een ziekte- en ongevallenverzekering en zwangerschapsverlof. Ze krijgen ook nieuwe uniformen: zes witte broeken, twee blauwe jeansbroeken, zes witte poloshirts, achttien T-shirts, twee paar rubberschoenen. De arbeiders kunnen ook genieten van een renteloze lening van het bedrijf en een halfjaarlijkse vergoeding voor bijscholing. Niets van dat alles zou hen echter gegeven zijn, hadden José en zijn mede-arbeiders geen harde aktie geleverd.
De respektabele werkomstandigheden in de Coca-Colafabrieken zijn immers het resultaat van jarenlange syndikale strijd. 'Coke is Christ Our King on Earth' is in Calamba een gevleugelde uitspraak.
Glukosewinning

De arbeiders in Calamba danken hun betrekkelijke welvaart aan Coca-Cola. Maar de bewoners van het Filippijnse eiland Negros vertellen een ander verhaal. Negros bestond voor negentig procent uit suikerplantages nodig voor de aanmaak van het zoete coladrankje. Die monokultuur kwam er onder impuls van het Internationaal muntfonds, het IMF, en de Gatt-akkoorden (Internationale Afspraken over Tarieven en Handel). De boeren, die vroeger voedsel produceerden voor de eigen bevolking, werden producenten van goedkope grondstoffen voor de multinational. Toen Coca-Cola echter ontdekte dat glukosewinning uit maïs goedkoper is, liet het de suikerplantages voor wat ze waren. De boeren van Negros zijn nu volledig geruïneerd. Ekstreme armoede is het gevolg.
Van een bedrijf dat jaarlijks vijf miljard dollar aan marketing en sponsoring besteedt, had je misschien wel wat anders verwacht.
Jan Cornillie
Annemie Deckx Woensdag 17/04 om 20.15 u geeft José P. Fortus III een lezing in de Ginkgo Biloba, Vlamingenstraat 116. Toegang gratis. Olé.

Support Tita Cory! Tie a Yellow Ribbon!

Tie a Yellow Ribbon for Tita Cory's speedy recovery! (On your Friendster, on your Facebook, on your Twitter, Blogspot and the tree outside your home!)

Change your profile to a Yellow Ribbon now!

Inauguration of the Statue of Fr. Hannibal in Bay, Laguna

Written by Bro. Regino Trinidad

Friday, July 24 2009 14:29 On July 19, 2009 another statue of Fr. Hannibal Mary Di Francia was inaugurated in Brgy. Maitim, Bay, Laguna, through the help of Mayor Bruno Ramos, Councilor Joe Padrid, Capt. Arthur Panopio and Ms. Silver Salazar of the UPV. The statue of Fr. Hannibal was blessed by Fr. Dante Quidayan who was ordained priest on that day. The blessing was attended by the Rogationists confreres from the various communities, seminarians, postulants, novices, Daughters of Divine Zeal, other religious congregations, Family Rog, members of UPV, friends and benefactors.

Rogationists installed monument of Saint Hannibal in Bay, Laguna

source:http://www.difrancia.org/

Thursday, 23 July 2009 12:25

SUNDAY, JULY 19,2009- BAY LAGUNA: In concurrence with his priestly ordination, Rev. Fr. Dante F. Quidayan, RCJ, the first Rogationist priest from Laguna, blessed a monument of the Father Founder, Saint Hannibal Mary Di Francia, which was installed at a junction of the town. He was joined by the townsfolk and all visitors who participated in the Rites of his Ordination to the Priesthood, celebrated in the morning at the Saint Augustine Parish Church in Bay, Laguna. To make St. Hannibal known to the people, Rogationist religious brothers and seminarians distributed comic books about the life of the Saint.

Si Santo Hannibal ay nasa Laguna Na!

Kinahapunan matapos ang Ordinasyon sa pagkapari ni Reb. Pdr. Dante Quidayan, RCJ ay binanasbasan ang kauna-unahang monumento ni St. Hannibal Maria Di Francia sa Laguna. Ito ay matatagpuan sa Junction ng Barangay Marinig, Bay, Laguna. Isang paalala ito na may Rogasyonistang bokasyon na sa Laguna, partikular na sa bayan ng Bay. Magandang pagninilay rin ito na ang pinamana ni Santo Hannibal tungkol sa pagpapahalaga sa panalangin para sa maraming bokasyon ay ina-ani ngayon sa probinsiya ng Laguna. Kaya naman Santo Hannibal, hindi ka lamang Italyano ngayon isa ka na ring LAGUNENSE! Welcome at mabuhay po kayo, aming bagong kapatid na Lagunense! Ikinararangal namin ang iyong pagdating, impluwensiya at magiging impluwensiya sa aming lugar at Diyosesis.

First RCJ Priest in Bay, Laguna Got Ordained

Written by Bro. Herbert Magbuo, RCJ

Tuesday, July 21 2009 08:02

As the Holy Father proclaimed 2009 – 2010 as the Year for Priests, in celebration of the 150th anniversary of the “dies natalis” of John Mary Vianney, the patron saint of parish priests worldwide, the Rogationists of the Heart of Jesus is blessed with the Priestly Ordination of Rev. Fr. Dante Frando Quidayan, the first Rogationist priest from Bay, Laguna and the first priest got ordained in St. Augustine Parish after more than 400 years of its establishment. Fr Dante was ordained through the prayers and imposition of the hands of Bishop Leo M. Drona, SDB D.D. Bishop of the Diocese of San Pablo last July 19. This remarkable event was graced with the presence of various Rogationist communities, different religious congregation, members of the Union of Prayer for Vocations, family, relatives, benefactors, and friends of the newly ordained priest.

PICTURES OF MY FAVORITE SAINTS: Try to Identify Them

Ito ang aking mga paboritong Santo at mga banal na tao... Bawat isa sa kanila ay may kaugnayan sa aking buhay... kung bakit sila ang aking naging paborito kasama sila sa ISTORYA NG AKING BUHAY... Ang iba sa kanila ay naka-apekto sa aking espirituwalidad at pananaw sa buhay... Ang iba naman sa kanila ay nabasa ko ang kanilang buhay at mga isinulat na mga libro o anumang literatura... Ang iba sa kanila ay mga patron ng lugar kung saan ako nagpunta... Ang iba naman ay naging pangalan ng "section" ko nung ako ay nag-aaral pa nang Higschool.. Ang iba naman ay naging patron ko nung ako ay nag-aaral ng pilosopiya... Ang karamihan ay talagang hinangaan ko dahil sa kanilang kabanalan at mga nagawa para sa iba at higit sa lahat para sa Diyos...

TRY TO IDENTIFY THEM...